Δέν ξεχνᾶμε βέβαια νά
προσθέσουμε καί μερικές καυτερές
πιπεριές….
(*)
Μακεδονήσι
Γράφεται
και «μακεδονίσι», αλλά αυτό δεν βοηθάει
κανέναν να καταλάβει για ποιο φυτό
πρόκειται. Στο «Περί ύλης ιατρικής» του
Διοσκουρίδη απαριθμούνται όλες οι
θεραπευτικές ιδιότητες του πετροσέλινου,
του μαϊντανού δηλαδή, διότι περί αυτού
πρόκειται, ενώ στην περιγραφή του
αναφέρεται ότι «φύεται εν Μακεδονία εν
αποκρήμνοις τόποις». Ευνόητο, λοιπόν,
για ποιον λόγο, ανάμεσα στα διαφορετικά
ονόματά του, όπως περσέμολο, μυρωδιά,
μακεδονήσι, επικρατέστερο είναι το
τελευταίο. Από το πετροσέλινο, που έγινε
στα λατινικά petroselinum και αργότερα
petrosilium, προέκυψαν στα αγγλικά το parsley
και στα γαλλικά το persil. Αλλά από το
petroselinum macedonicum κάποιοι προτίμησαν να
κρατήσουν το δεύτερο συνθετικό του
ονόματος. Αυτό, ταξιδεύοντας στην
Τουρκία, έγινε magdanos και τελικά maydanoz. Και
έτσι πήραμε εμείς πίσω μια λέξη με
ελληνική προέλευση, πλην όμως παραμορφωμένη.
Ισως το «μακεδονήσι» είναι τελικά
προτιμότερο.