Εμείς επιμένουμε ελληνικά.Όχι πλέον «μπούκοβο»!!!

Ἐμεῖς ἐπιμένουμε ἑλληνικά. Ὄχι πλέον «μπούκοβο»!!!

Τό ὃτι οἱ Ἓλληνες μάγειρες ἤ αὐτοί πού ἀσχολοῦνται μέ τήν κουζίνα στεροῦνται φαντασίας εἶναι γνωστό. Το ὃτι οἱ περισσότεροι« ἐπ’ ἁμοιβῆ κριτικοί γεύσεως» εἶναι ἄσχετοι με την μαγειρική και στεροῦνται φαντασίας εἶναι καί αὐτό γνωστό. Αὐτά γιατί ποτέ δέν  εἶναι ἰκανοί να περιγράψουν ἑλληνιστί( δηλ. σε ἄπταιστα ἑλληνικά) ἓνα πιάτο, ἓνα «δημιούργημά» τους, και προσπαθοῦν χρησιμοποιώντας ξένες λέξεις να πείσουν το πελάτη ὃτι κάτι διαφορετικό και ἐνδιαφέρον δημιούργησαν.

Διαβάζοντας πρίν λίγο καιρό ἓνα ἄρθρο στην ἱστοσελίδα http://www.bostanistas.gr/?i=bostanistas.el.kouzinistas&id=840

σχετικό με την κόκκινη καυτερή πιπεριά , ἡ λέξη Μπούκοβο ἔχει γραφεῖ φαρδιά πλατιά στον τίλτο τοῦ ἄρθρου. Ἡ περιγραφή ἔχει ὡς ἀκολούθως : … ο νομός της Φλώρινας ταυτίστηκε μεν με τις ερυθρές, ατρακτοειδείς, μακρόκαρπες, υπόγλυκες και ενίοτε και καυτερές πιπεριές του αλλά το άρτυμα μπούκοβο κράτησε το όνομα του χωριού Μπούκοβο (Буково), που βρίσκεται στο Μοναστήρι της FYROM, γιατί οι κάτοικοί του εμπορεύτηκαν πρώτοι, το 19ο αιώνα, τα αποξηραμένα σπόρια μιας πιπεριάς, παρόμοιας με αυτές της Φλώρινας….

Πολύ καλά, για τους σλαβογενεῖς Μπούκοβο σημαίνει κάτι.

Γιά ἐμᾶς τούς Ἓλληνες τί σημαίνει ὠρέ Μπούκοβο; Τίποτα και ξανά τίποτα. 

 Ἐμεῖς ἐπιμένουμε να γράφουμε ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΑΥΤΕΡΗ ΠΙΠΕΡΙΑ ὃπως εἶναι στήν γλὼσσα μας καί σημαίνει Κόκκινη καυτερή πιπεριά. ΟΧΙ ΠΛΕΟΝ ΜΠΟΥΚΟΒΟ.

Για ὃποιον θέλει να μάθει κάτι παραπάνω:

http://florinamak.blogspot.gr/2010/02/blog-post_01.html

http://kars1918.wordpress.com/2010/01/13/fyrom-greeks/

Βακαλάος ( Μπακαλιάρος) στoν φούρνο -Ένα πιάτο για όλες τις εποχές

Βακαλάος ( Μπακαλιάρος) στόν φοῦρνο -Ἓνα πιάτο για ὃλες τις ἐποχές

Παλιότερα τόν ξαλμυρισμένο μπακαλιάρο τόν ἔτρωγαν μόνον τόν χειμῶνα. Το πιάτο πού σᾶς προτείνουμε εἶναι για ὃλες τίς ἐποχὲς. Ἐπειδή πολλές νοικοκυρές βαριοῦνται νά τόν ξαλμυρίσουν, σήμερα, τόν βρίσκουμε νά πωλεῖται κατεψυγμένον ἐλαφρῶς ξαλμυρισμένον  σε διάφορα σημεῖα πωλήσεως. Θα χρειαστοῦμε ἓνα φιλέτο ἀπό 700 -1000 γραμμάρια. Τόν ἀφήνουμε νά ξεπαγώσει. Θά χρειαστοῦμε ἐπίσης πατάτες, κρεμμύδια, ντομάτες ἤ ντομάτες περαστές, σε συσκευασία τέτραπακ.Ρίγανη ἤ θυμάρι (φρέσκα ἤ ξηρά),ἐλαιόλαδο, ἀλάτι καί λίγη ἤ περισσότερη ψιλοτριμμένη κόκκινη καυτερή πιπεριά που ἀρέσει σε ὃλους μας.

Καθαρίζουμε καί κόβουμε ἀρκετές (άνάλογα με το σκεῦος) πατάτες  σε φέτες πάχους λιγότερο τοῦ 1 εκατοστοῦ. Τό ἴδιο κάνουμε καί μέ τά κρεμμύδια. Βάζουμε λίγο περισσότερα κρεμμύδια γιατί κάνουν τό φαγητό πιό γλυκό. Ἀνακατεύουμε μέσα στό σκεῦος (ταψί) τίς πατάτες ,τά κρεμμύδια, τά μυρωδικά, τό ἁλάτι ,τίς ντομάτες σέ μικρές φέτες ἤ κομμάτια ἤ τήν περαστή, τήν καυτερή πιπεριά καί τό ἐλαιόλαδο. Ἔπειτα κάνουμε χῶρο μέσα στό σκεῦος μεταφέροντας δεξιά και ἀριστερά τίς πατάτες καί τά κρεμμύδια, προσθέτουμε τό φιλέτο τοῦ μπακαλιάρου καί τό ξανασκεπάζουμε μέ τά ὑλικά τοῦ ταψιοῦ.

Τό τοποθετοῦμε στόν φοῦρνο στούς 180 C  γιά 45’-50’ ἤ μέχρι νά δοῦμε νά ροδίζουν οἱ πατάτες καί νά μελώνουν τά κρεμμύδια μας. Το βγάζουμε και το ἀφήνουμε για λίγο ἐκτός φούρνου και τοποθετοῦμε τις μερίδες στα πιάτα.

Τώρα ἄν ἔχετε στην διάθεσή σας ξυλόφουρνο, ὃπως ἡ καλή μας φίλη Μαρία στούς Σταγιάτες Πηλίου, ἡ γεύση τοῦ φαγητοῦ δεν περιγράφεται. Συνοδεύουμε τό φαγητό  μας μέ μία σαλάτα ἐποχῆς.